Tirumalai Krishnamacharya, magister yogae, sanator ayurvedicus, et eruditus Indus, anno 1888 natus et anno 1989 mortuus est. Late habetur unus e magistris yogae modernae potentissimis, et saepe "Pater Yogae Modernae" appellatur propter magnum momentum in evolutione yogae posturalis. Doctrinae et technicae eius magnam vim in praxim yogae habuerunt, et hereditas eius a peritis toto orbe terrarum adhuc celebratur.
Inter discipulos Krishnamacharyae multi ex magistris yogae clarissimis et potentissimis erant, ut Indra Devi, K. Pattabhi Jois, B.K.S. Iyengar, filius eius T.K.V. Desikachar, Srivatsa Ramaswami, et A.G. Mohan. Praesertim Iyengar, levir eius et conditor Iyengar Yogae, Krishnamacharyae laudem tribuit quod eum ad discendum yogam puerulus anno MCMXXXIV inspiraverit. Hoc demonstrat quantum profundum Krishnamacharya in formando futuro yogae et evolutione variorum generum yogae habuit.
Praeter munus suum docendi, Krishnamacharya magnas contributiones ad redintegrationem hatha yogae contulit, vestigia priorum pionum cultura physica impulsorum, ut Yogendra et Kuvalayananda, secutus. Modus eius holisticus yogae, qui positiones corporis, respirationem, et philosophiam integravit, vestigium indelebile in praxi yogae reliquit. Doctrina eius innumerabiles homines adhuc incitant ad vim transformatricem yogae et eius potentiam ad salutem corporis, mentis, et spiritalis explorandam.
Denique, perennis hereditas Tirumalai Krishnamacharyae, tamquam persona praecursoris in mundo yogae, testimonium est profundae eius influentiae et diuturni effectus. Eius dedicatio ad sapientiam antiquam yogae communicandam, cum novo modo praxis et docendi coniuncta, vestigium indelebile in evolutione yogae modernae reliquit. Dum practici ex doctrinis eius et variis modis yogae qui ex stirpe eius orti sunt fructum capiunt, contributiones Krishnamacharyae ad mundum yogae tam pertinentes et potentes quam umquam manent.
Tempus publicationis: Martii XX, MMXXIV
